32007R0958

Język
- Mój EUR-Lex
- Zaloguj się
- Zarejestruj się
- Moje ostatnie wyszukiwania (0)

Ten dokument pochodzi ze strony internetowej EUR-Lex

Jak wyszukiwać?

Więcej opcji wyszukiwania znajdziesz Wyszukiwanie zaawansowane

EUROPA
EUR-Lex strona główna
Rozporządzenie - 958/2007 - PL - EUR-Lex

Dokument 32007R0958

Pomoc

Rozporządzenie (WE) nr 958/2007 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 27 lipca 2007 r. dotyczące danych statystycznych w zakresie aktywów i zobowiązań funduszy inwestycyjnych (EBC/2007/8)

Dz.U. L 211 z 11.8.2007, str. 8—29 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Chorwackie wydanie specjalne: Rozdział 01 Tom 007 P. 139 - 161

Status prawny dokumentu Już nie obowiązuje, Data zakończenia ważności: 31/12/2014; Uchylony przez 32013R1073

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2007/958/oj

HTML

PDF

Dziennik Urzędowy

11.8.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 211/8

ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 958/2007 EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 27 lipca 2007 r.

dotyczące danych statystycznych w zakresie aktywów i zobowiązań funduszy inwestycyjnych

(EBC/2007/8)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 5,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (1), w szczególności art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 2533/98 stanowi w art. 2 ust. 1, że w celu realizacji wymogów EBC dotyczących sprawozdawczości statystycznej Europejski Bank Centralny (EBC), wspomagany przez krajowe banki centralne (KBC), ma prawo do zbierania informacji statystycznych w granicach bazowej populacji sprawozdawczej oraz tego, co jest konieczne do realizacji zadań Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC). Z art. 2 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2533/98 wynika, że na potrzeby realizacji wymogów EBC dotyczących sprawozdawczości statystycznej, m. in. w zakresie statystyki pieniężnej i bankowej, fundusze inwestycyjne (FI) wchodzą w skład bazowej populacji objętej sprawozdaniem. Ponadto art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 zobowiązuje EBC do określenia rzeczywistej populacji sprawozdawczej w granicach bazowej populacji sprawozdawczej, a także uprawnia EBC do całkowitego lub częściowego wyłączania określonych kategorii podmiotów sprawozdających z wymogów dotyczących sprawozdawczości statystycznej.

(2)

W celu realizacji nałożonych na niego zadań oraz monitorowania działalności finansowej niebędącej działalnością podejmowaną przez monetarne instytucje finansowe (MIF) ESBC potrzebne są wysokiej jakości dane statystyczne dotyczące działalności FI. Głównym celem tych danych jest dostarczenie EBC kompleksowego obrazu statystycznego sektora FI w uczestniczących państwach członkowskich, które są uznawane za jeden obszar gospodarczy.

(3)

Aby ograniczyć zakres obowiązków sprawozdawczych, KBC mogą gromadzić niezbędne informacje dotyczące FI z rzeczywistej populacji sprawozdawczej w ramach szerszych ram sprawozdawczości statystycznej służących do innych celów o charakterze statystycznym, o ile nie zagraża to realizacji wymogów EBC dotyczących sprawozdawczości statystycznej. Zgodnie z zasadą przejrzystości działania w takich sytuacjach podmioty sprawozdające powinny być poinformowane o tym, że zbieranie danych ma na celu realizację innych zadań statystycznych.

(4)

Dysponowanie danymi dotyczącymi transakcji finansowych umożliwia bardziej dogłębną analizę zagadnień polityki pieniężnej i innych kwestii. Dane dotyczące transakcji finansowych, jak również dane dotyczące stanów, są także wykorzystywane do tworzenia innych zestawień statystycznych, w szczególności rachunków finansowych strefy euro.

(5)

Pomimo że przepisy przyjęte na podstawie art. 34 ust. 1 Statutu nie przyznają żadnych praw ani nie nakładają obowiązków na nieuczestniczące państwa członkowskie, art. 5 Statutu stosuje się do wszystkich państw członkowskich, bez względu na to, czy przyjęły one euro. Motyw 17 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 wyraźnie stanowi, że art. 5 Statutu razem z art. 10 (dawny art. 5) Traktatu, nakłada obowiązek zaprojektowania i wdrożenia na poziomie krajowym wszelkich środków, jakie nieuczestniczące państwa członkowskie uznają za właściwe w celu zbierania informacji statystycznych potrzebnych do wypełnienia wymogów EBC dotyczących sprawozdawczości statystycznej oraz terminowego przygotowania się w dziedzinie statystyki do uzyskania statusu uczestniczących państw członkowskich.

(6)

Pomimo że niniejsze rozporządzenie jest przede wszystkim skierowane do FI, uzyskanie bezpośrednio od FI pełnych informacji o posiadaczach wyemitowanych przez FI udziałów na okaziciela może okazać się jednak niemożliwe, w związku z czym konieczne jest włączenie innych podmiotów do populacji sprawozdawczej.

(7)	Do FI stosuje się system sankcji stosowanych przez EBC, określony w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 2533/98.

(8)

Najpóźniej do 2012 r. Rada Prezesów oceni, czy udzielić zgody tylko tym państwom członkowskim, w których łączna wartość aktywów sektora funduszy inwestycyjnych nie przekracza minimalnego udziału w całkowitej wartości aktywów zarządzanych przez fundusze w strefie euro, na stosowanie zagregowanej metody sprawozdawczej wprowadzanej niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

W rozumieniu niniejszego rozporządzenia:

—

fundusz inwestycyjny („FI”) oznacza przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, które:

a)	inwestuje w aktywa finansowe i niefinansowe w rozumieniu załącznika II, o ile celem jego działalności jest inwestowanie kapitału pochodzącego od ogółu inwestorów; oraz

podstawą jego istnienia, zgodnie z prawem wspólnotowym lub krajowym, jest:

i)	prawo zobowiązań (fundusz wspólny zarządzany przez towarzystwa zarządzające);

ii)	prawo powiernicze (fundusz otwarty);

iii)	prawo spółek (spółka inwestycyjna); lub

iv)	inna podobna podstawa prawna.

Następujące podmioty objęte są zakresem definicji FI:

a)	przedsiębiorstwa, których jednostki uczestnictwa są na żądanie ich posiadaczy odkupywane lub umarzane, bezpośrednio lub pośrednio, z aktywów takiego przedsiębiorstwa; oraz

b)	przedsiębiorstwa mające oznaczoną liczbę wyemitowanych udziałów, których członkowie, uzyskując lub wypowiadając członkostwo w danym funduszu, nabywają lub zbywają istniejące udziały.

Następujące podmioty nie są objęte zakresem definicji FI:

a)	fundusze emerytalne w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. a) załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 2533/98; oraz

b)	fundusze rynku pieniężnego w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2423/2001 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 22 listopada 2001 r. dotyczącego skonsolidowanego bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2001/13) (2).

W rozumieniu definicji FI termin „ogół inwestorów” oznacza inwestorów detalicznych, profesjonalnych i instytucjonalnych,

—	„uczestniczące państwo członkowskie” – państwo członkowskie, które przyjęło walutę euro,

—	„nieuczestniczące państwo członkowskie” – państwo członkowskie, które nie przyjęło waluty euro,

—	„podmiot sprawozdający” oznacza podmiot składający sprawozdanie w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98,

—

„rezydent” oznacza rezydenta w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia, jeżeli nie istnieje znaczący fizyczny wymiar działalności danego podmiotu prawnego, status rezydenta takiego podmiotu ustala się wedle kryterium terytorium gospodarczego, zgodnie z którego systemem prawnym uzyskał on osobowość prawną. Jeżeli dany podmiot nie posiada osobowości prawnej, stosuje się kryterium siedziby prawnej, tzn. kraju, którego system prawny reguluje tworzenie i dalsze istnienie takiego podmiotu,

—	„MIF” oznacza monetarną instytucję finansową w rozumieniu paragrafu 1 części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13),

—	„PPIPF” oznacza pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. a) oraz załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 2533/98,

—	„właściwy KBC” oznacza KBC uczestniczącego państwa członkowskiego, którego dany FI jest rezydentem.

Artykuł 2

Rzeczywista populacja sprawozdawcza

1. Rzeczywista populacja sprawozdawcza obejmuje FI będące rezydentami na terytorium uczestniczących państw członkowskich. Obowiązek dostarczania informacji statystycznych, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, spoczywa na FI, a w przypadku FI nieposiadających osobowości prawnej zgodnie z prawem krajowym, któremu podlegają – na podmiotach prawnie upoważnionych do ich reprezentowania.

2. Z zastrzeżeniem ust. 1, dla potrzeb gromadzenia informacji o posiadaczach udziałów na okaziciela emitowanych przez FI (ust. 3 w części 2 załącznika I) rzeczywista populacja sprawozdawcza obejmuje MIF oraz PIPF niebędące FI. KBC mogą odstępować od niektórych wymogów w odniesieniu do tych podmiotów, pod warunkiem że niezbędne informacje statystyczne są zbierane z innych dostępnych źródeł, zgodnie z ust. 3 w części 2 załącznika I. KBC w porozumieniu z EBC sprawdzają spełnienie wspomnianego warunku w odpowiednim czasie w celu udzielenia lub – gdy zachodzi taka konieczność – cofnięcia odstępstwa z mocą obowiązującą od początku każdego roku. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia KBC mogą sporządzać i prowadzić wykazy PIPF niebędących FI składających sprawozdania, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 3 w części 2 załącznika I.

Artykuł 3

Odstępstwa

1. KBC mogą odstępować od niektórych wymogów w odniesieniu do najmniejszych FI w rozumieniu łącznej wartości aktywów, pod warunkiem że FI uwzględniane w zagregowanym bilansie kwartalnym stanowią co najmniej 95 % wartości stanu aktywów ogółem FI w każdym uczestniczącym państwie członkowskim. KBC sprawdzają w odpowiednim czasie realizację tego warunku w celu udzielenia lub – gdy zachodzi taka konieczność – cofnięcia odstępstwa z mocą obowiązującą od początku każdego roku kalendarzowego. FI, wobec których stosuje się odstępstwa, przedstawiają jedynie co kwartał: stany na koniec kwartału dotyczące wyemitowanych jednostek uczestnictwa oraz udziałów FI, oraz odpowiednie dane kwartalne dotyczące korekt z tytułu aktualizacji wyceny lub transakcji (jeżeli ma zastosowanie).

2. Odstępstwa mogą zostać przyznane FI podlegającym krajowym zasadom rachunkowości, które dopuszczają dokonywanie wyceny aktywów rzadziej niż raz na kwartał. Kategorie FI, którym KBC wedle swojego uznania mogą udzielać odstępstw, określa Rada Prezesów. FI, którym udzielono odstępstw, podlegają wymogom określonym w art. 6 niniejszego rozporządzenia, z częstotliwością dostosowaną do obowiązujących je wymogów rachunkowości w zakresie terminów dokonywania wyceny aktywów.

3. FI mogą nie korzystać z odstępstw i stosować się do pełnych wymagań w zakresie sprawozdawczości określonych w art. 6. FI, który podjął taką decyzję, zobowiązany jest uzyskać zgodę właściwego KBC przed wprowadzeniem zmian w korzystaniu z takich odstępstw.

Artykuł 4

Lista FI do celów statystycznych

1. Zarząd EBC sporządza i prowadzi listę FI podlegających niniejszemu rozporządzeniu, w tym – w odpowiednich przypadkach – ich subfunduszy w rozumieniu art. 5 ust. 2. Lista ta może być oparta na istniejących listach FI podlegających nadzorowi organów krajowych (jeśli są one dostępne), uzupełnionych o inne FI wchodzące w zakres definicji FI zawartej w art. 1.

2. KBC i EBC udostępniają w odpowiedni sposób listę FI do celów statystycznych oraz jej aktualizacje zainteresowanym FI, w tym drogą elektroniczną, za pośrednictwem Internetu lub – na wniosek zainteresowanych podmiotów sprawozdających – na piśmie.

3. Lista FI do celów statystycznych ma charakter wyłącznie informacyjny. Jednakże w przypadku gdy ostatnia dostępna elektroniczna wersja listy, o której mowa w ust. 2, jest błędna, EBC nie nakłada sankcji na podmioty, które nie wypełniły we właściwy sposób wymagań dotyczących sprawozdawczości w takim zakresie, w jakim opierały się one w dobrej wierze na liście zawierającej błędy.

Artykuł 5

Przekazywanie danych jednostkowych dla poszczególnych funduszy

1. Rzeczywista populacja sprawozdawcza przekazuje dane dotyczące aktywów i zobowiązań odrębnie dla poszczególnych funduszy.

2. Z zastrzeżeniem ust. 1, jeżeli dany FI rozdziela swoje aktywa pomiędzy poszczególne subfundusze w taki sposób, że jednostki uczestnictwa lub udziały w każdym z subfunduszy są niezależnie pokryte różnymi aktywami, każdy z takich subfunduszy uważa się za odrębny FI.

3. Na zasadzie odstępstwa od postanowień ust. 1 i 2, pod warunkiem uprzedniej zgody właściwego KBC i zgodnie z jego instrukcjami, FI mogą przekazywać dane dotyczące aktywów i pasywów jako grupa, pod warunkiem że rezultaty zastosowania takiej metody są podobne do rezultatów przekazywania danych odrębnie dla poszczególnych funduszy.

Artykuł 6

Kwartalne i miesięczne wymogi w zakresie sprawozdawczości statystycznej

1. Rzeczywista populacja sprawozdawcza przekazuje, zgodnie z załącznikiem I:

a)	raz na kwartał – stany aktywów i zobowiązań na koniec kwartału oraz kwartalne dane dotyczące korekt z tytułu aktualizacji wyceny lub dane dotyczące transakcji (jeżeli ma zastosowanie); oraz

b)	raz na miesiąc – stany wyemitowanych jednostek uczestnictwa FI na koniec miesiąca oraz odpowiednie miesięczne dane dotyczące korekt z tytułu aktualizacji wyceny lub dane dotyczące transakcji (jeżeli ma zastosowanie).

2. Pod warunkiem uprzedniej zgody właściwego KBC i według jego instrukcji, rzeczywista populacja sprawozdawcza przekazuje informacje statystyczne zgodnie z jedną z dwóch metod przekazywania danych opisanych w załączniku I, z uwzględnieniem definicji zawartych w załączniku II.

3. KBC mogą zdecydować o zbieraniu danych, o których mowa w ust. 1 lit. a), raz na miesiąc, a nie raz na kwartał.

Artykuł 7

Korekty z tytułu aktualizacji wyceny i transakcje

1. Rzeczywista populacja sprawozdawcza przekazuje dane dotyczące korekt z tytułu aktualizacji wyceny lub dane dotyczące transakcji, według instrukcji właściwego KBC, dla zagregowanych informacji przekazywanych zgodnie z metodą łączoną lub zagregowaną, opisanymi w załączniku I.

2. W ramach metody łączonej opisanej w załączniku I, KBC uzyskują przybliżone dane o transakcjach na papierach wartościowych z informacji zebranych indywidualnie dla poszczególnych rodzajów papierów (zgodnie z metodą „papier po papierze”) lub też od razu gromadzą dane o transakcjach zgodnie z metodą „papier po papierze”.

3. Dalsze wymogi i wytyczne odnoszące się do zbierania danych dotyczących korekt z tytułu zmian wyceny lub transakcji znajdują się w załączniku III.

Artykuł 8

Zasady rachunkowości

1. Do przekazywania danych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia FI stosują zasady rachunkowości ustanawiane w krajowych aktach prawnych wdrażających dyrektywę Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych (3), a gdyby przepisy te nie miały zastosowania – inne krajowe lub międzynarodowe normy mające zastosowanie do FI.

2. Z zastrzeżeniem obowiązujących w uczestniczących państwach członkowskich praktyk księgowych oraz przepisów dotyczących saldowania, dane dotyczące wszystkich aktywów i zobowiązań finansowych przekazywane są do celów statystycznych w ujęciu brutto.

Artykuł 9

Terminy

1. KBC określają kiedy powinny otrzymać dane od podmiotów sprawozdających zgodnie z art. 6, aby móc dotrzymać terminów określonych w ust. 2.

2. KBC przekazują do EBC:

a)	zagregowane dane kwartalne o stanach i korektach z tytułu zmian wyceny – do końca 28 dnia roboczego od zakończenia kwartału, którego dane dotyczą, na podstawie danych kwartalnych zebranych od FI; oraz

zagregowane dane miesięczne o stanach i korektach z tytułu aktualizacji wyceny – do końca 28 dnia roboczego od zakończenia miesiąca, którego dane dotyczą, na podstawie zebranych od FI danych miesięcznych dotyczących wyemitowanych przez nie jednostek uczestnictwa lub na podstawie danych rzeczywistych, zgodnie z art. 6 ust. 3.

Artykuł 10

Normy minimalne i krajowe przepisy w zakresie sprawozdawczości

1. FI przekazują właściwym KBC wymagane informacje statystyczne zgodnie ze wskazanymi w załączniku IV normami minimalnymi regulującymi tryb ich przekazywania, dokładność, zgodność pojęciową oraz tryb dokonywania korekt.

2. KBC określają i wdrażają przepisy w zakresie sprawozdawczości obowiązujące rzeczywistą populację sprawozdawczą, z uwzględnieniem rozwiązań przyjętych w danym kraju. KBC są zobowiązane do zapewnienia, aby wspomniane przepisy w zakresie sprawozdawczości gwarantowały uzyskanie wymaganych informacji statystycznych oraz pozwalały na dokładne sprawdzenie ich zgodności z normami minimalnymi w zakresie trybu przekazywania, dokładności, zgodności pojęciowej i trybu dokonywania korekt, wskazanymi w załączniku IV.

Artykuł 11

Fuzje, podziały i reorganizacje

W przypadku fuzji, podziału lub reorganizacji mogących wpływać na wywiązanie się z obowiązków statystycznych, uczestniczący w tym procesie podmiot sprawozdający, po publicznym ogłoszeniu zamiaru przeprowadzenia takiej operacji i z odpowiednim wyprzedzeniem informuje właściwy KBC o planowanych procedurach mających na celu spełnienie wymagań w zakresie sprawozdawczości statystycznej określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 12

Weryfikacja i obowiązkowe zbieranie danych

KBC korzystają z prawa weryfikacji i obowiązkowego zbierania informacji przekazywanych na podstawie niniejszego rozporządzenia przez podmioty sprawozdające z zastrzeżeniem prawa do wykonywania tych działań przez EBC. KBC korzystają z tych praw w szczególności wówczas, gdy instytucja należąca do rzeczywistej populacji sprawozdawczej nie przestrzega norm minimalnych w zakresie przekazywania, dokładności, zgodności pojęciowej i trybu dokonywania korekt wskazanych w załączniku IV.

Artykuł 13

Rozpoczęcie przekazywania danych

Przekazywanie sprawozdań rozpocznie się od dostarczenia danych miesięcznych i kwartalnych za grudzień 2008 r.

Artykuł 14

Postanowienie końcowe

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem, dnia 27 lipca 2007 r.

W imieniu Rady Prezesów EBC

Jean-Claude TRICHET

Prezes

(1) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, str. 8.

(2) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.

(3) Dz.U. L 372 z 31.12.1986, str. 1.

ZAŁĄCZNIK I

WYMAGANIA W ZAKRESIE SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ

CZĘŚĆ 1

Metoda przekazywania danych

1.	EBC regularnie oblicza zagregowane aktywa i zobowiązania FI ze wszystkich uczestniczących państw członkowskich traktowanych jako jeden obszar gospodarczy, w wyrażeniu stanów i transakcji.

Rzeczywista populacja sprawozdawcza jest zobowiązana do przekazywania informacji statystycznych zgodnie z jedną z dwóch następujących metod przekazywania danych.

Metoda łączona polega na przekazywaniu:

—

raz na kwartał: (i) zebranych indywidualnie dla poszczególnych rodzajów papierów wartościowych (metoda „papier po papierze”) informacji o portfelu papierów wartościowych FI, których kody identyfikacyjne są powszechnie dostępne; (ii) zagregowanych informacji, w podziale według instrumentów/terminów, walut i partnerów operacji, dotyczących aktywów i zobowiązań innych niż papiery wartościowe oraz papierów wartościowych, których kody identyfikacyjne nie są powszechnie dostępne; oraz (iii) podanych według metody „papier po papierze” lub zagregowanych informacji dotyczących posiadaczy jednostek uczestnictwa wyemitowanych przez FI, zgodnie z dalszym wyszczególnieniem zawartym w części 2 niniejszego załącznika. Właściwy KBC może zażądać od podmiotów sprawozdających przekazywania informacji podanych według metody „papier po papierze” o papierach wartościowych, których kody identyfikacyjne nie są powszechnie dostępne, oraz przekazywania – odrębnie dla poszczególnych pozycji – informacji o aktywach i zobowiązaniach innych niż papiery wartościowe, oraz

—	raz na miesiąc – podanych według metody „papier po papierze” informacji odrębnie identyfikujących wszystkie jednostki uczestnictwa wyemitowane przez FI.

Zgodnie z tabelą 2, poza danymi dotyczącymi pól, których wypełnienie jest obowiązkowe w kontekście przekazywania danych według metody „papier po papierze” przeznaczonych do uzyskania zagregowanych informacji o papierach wartościowych, właściwy KBC może zdecydować, że również dane o transakcjach będą gromadzone według metody „papier po papierze”.

Zagregowane dane przekazuje się jako stany oraz, w zależności od instrukcji właściwego KBC: (i) jako zmiany wyceny wynikające ze zmiany cen i kursów walut; lub (ii) jako transakcje.

Pod warunkiem uprzedniego uzyskania zgody właściwego KBC, podmioty sprawozdające przekazujące wymagane dane kwartalne według metody „papier po papierze” mogą, zamiast stosowania metody „papier po papierze”, przekazywać wymagane dane miesięczne w formie zagregowanej.

Metoda zagregowana polega na przekazywaniu:

—	raz na kwartał – pełnego zestawienia zagregowanych informacji w podziale według instrumentów/terminów, walut i partnerów operacji, dotyczących aktywów i zobowiązań FI, oraz

—	raz na miesiąc – zagregowanych informacji o jednostkach uczestnictwa wyemitowanych przez FI.

Dane kwartalne i miesięczne przekazuje się jako stany oraz, w zależności od instrukcji właściwego KBC: (i) jako zmiany wyceny wynikające ze zmiany cen i kursów walut; lub (ii) jako transakcje.

Informacje przekazywane KBC według metody „papier po papierze” w ramach metody łączonej wskazane są w tabeli 2. Zagregowane kwartalne wymogi sprawozdawcze w zakresie stanów wskazane są w tabeli 1, a w zakresie korekt z tytułu aktualizacji wyceny wynikających ze zmian cen i kursów walut lub w zakresie transakcji – w tabeli 3. Zagregowane miesięczne wymogi sprawozdawcze w zakresie stanów i korekt z wyceny wynikających ze zmian cen i kursów walut lub transakcji są określone w tabeli 4.

CZĘŚĆ 2

Status rezydenta i sektoryzacja posiadaczy jednostek uczestnictwa FI

Podmioty sprawozdające przekazują raz na kwartał dane dotyczące statusu rezydenta posiadaczy jednostek uczestnictwa FI wyemitowanych przez FI uczestniczących państw członkowskich, w podziale na następujące kategorie: krajowe/inne uczestniczące państwa członkowskie/reszta świata. Dla partnerów operacji należących do kategorii „krajowe” oraz „inne uczestniczące państwa członkowskie” dokonuje się dalszego podziału wedle kryterium przynależności do poszczególnych sektorów.

W odniesieniu do imiennych jednostek uczestnictwa, FI emitujące takie jednostki lub osoby zgodnie z prawem uprawnione do ich reprezentowania przekazują dane dotyczące statusu rezydenta oraz przynależności do poszczególnych sektorów posiadaczy wyemitowanych jednostek lub udziałów imiennych. Jeżeli emitujący FI nie ma możliwości bezpośredniego określenia statusu rezydenta oraz przynależności sektorowej posiadacza takich jednostek, przekazuje odpowiednie dane na podstawie posiadanych informacji.

W odniesieniu do jednostek uczestnictwa na okaziciela, podmioty sprawozdające przekazują dane dotyczące statusu rezydenta oraz przynależności sektorowej posiadaczy takich jednostek lub udziałów FI w sposób określony przez właściwy KBC. Wymóg ten ogranicza się do jednej z poniższych opcji lub ich połączenia; odpowiedniego wyboru dokonuje się mając na względzie sposób zorganizowania właściwych rynków oraz przepisy prawa krajowego obowiązujące w danym państwie członkowskim. Wypełnianie tego wymogu podlega okresowej weryfikacji przez KBC.

Emitujące FI:

Emitujące FI, osoby zgodnie z prawem upoważnione do ich reprezentowania lub podmioty, o których mowa w art. 2 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, przekazują dane dotyczące statusu rezydenta i sektoryzacji posiadaczy wyemitowanych przez nich jednostek uczestnictwa. Informacje takie mogą pochodzić od agenta rozprowadzającego jednostki uczestnictwa lub innego podmiotu uczestniczącego w emisji, wykupie (buy-back) lub transferze jednostek.

MIF i PIPF jako przechowujący jednostki uczestnictwa FI:

Jako podmioty sprawozdające, MIF i PIPF występujące w charakterze przechowujących jednostki uczestnictwa FI przekazują dane dotyczące statusu rezydenta oraz przynależności sektorowej posiadaczy jednostek uczestnictwa wyemitowanych przez FI będące rezydentami przechowywanych w imieniu posiadacza lub innego pośrednika także występującego w charakterze przechowującego. Opcja ta ma zastosowanie, jeżeli: (i) przechowujący oddziela jednostki uczestnictwa FI przechowywane w imieniu ich posiadaczy od jednostek przechowywanych w imieniu innych przechowujących; oraz (ii) większość jednostek uczestnictwa FI znajduje się na przechowaniu u krajowych instytucji będących rezydentami klasyfikowanych jako pośrednicy finansowi (MIF lub PIPF).

MIF i PIPF jako podmioty przekazujące informacje o transakcjach rezydentów z nierezydentami, których przedmiotem są jednostki uczestnictwa FI-rezydenta:

Jako podmioty sprawozdające, MIF i PIPF, występując w charakterze podmiotów przekazujących informacje o transakcjach rezydentów z nierezydentami, których przedmiotem są jednostki uczestnictwa FI-rezydenta, przekazują dane dotyczące statusu rezydenta oraz przynależności sektorowej posiadaczy jednostek uczestnictwa wyemitowanych przez FI-rezydentów, które nabywają/zbywają w imieniu posiadacza lub innego pośrednika także zaangażowanego w transakcję. Opcja ta ma zastosowanie, jeżeli: (i) przekazywane dane mają kompleksowy charakter, tzn. obejmują zasadniczo wszystkie transakcje zawierane przez podmioty sprawozdające; (ii) przekazywane są dokładne dane dotyczące transakcji kupna-sprzedaży zawieranych z podmiotami niebędącymi rezydentami uczestniczących państw członkowskich; (iii) różnice pomiędzy wartością emisji a wartością umorzenia, bez uwzględniania opłat i kosztów, tych samych jednostek uczestnictwa są minimalne; oraz (iv) liczba jednostek uczestnictwa posiadanych przez podmioty niebędące rezydentami uczestniczących państw członkowskich a wyemitowanych przez FI-rezydentów jest niska.

d)	Jeżeli opcje a)–c) nie mają zastosowania, podmioty sprawozdające, w tym MIF i PIPF niebędące FI, przekazują odpowiednie dane na podstawie posiadanych informacji.

4.	Jeżeli imienne jednostki uczestnictwa albo jednostki na okaziciela są emitowane po raz pierwszy lub jeżeli sytuacja na rynku wymaga zmiany opcji lub połączenia opcji, KBC mogą zezwolić na odstąpienie od wymagań wskazanych w ust. 2 i 3 przez okres jednego roku.

CZĘŚĆ 3

Tabele sprawozdawcze

Tabela 1

Stany

Dane kwartalne

A.	Instytucje krajowe

B.	Instytucje pozostałych uszestniczących państw członkowskich

C.	Reszta świata

D.	Nieklasyfikowane sektorowo

MIF

Instytucje inne niż MIF

MIF

Instytucje inne niż MIF – Ogółem

w tym nieuczestniczące państwa członkowskie

w tym USA

w tym Japonia

Instytucje rządowe i samorządowe

Pozostałe sektory

Instytucje rządowe i samorządowe

Pozostałe sektory

Ogółem

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego i pomocnicze instytucje finansowe (str. 123 + str. 124)

Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (str. 125)

Przedsiębiorstwa (str. 11)

Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (str. 14 + str. 15)

Ogółem

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego i pomocnicze instytucje finansowe (str. 123 + str. 124)

Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (str. 125)

Przedsiębiorstwa (str. 11)

Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (str. 14 + str. 15)

AKTYWA

1.	Należności z tytułu depozytów i kredytów

2.	Dtużne papiery wartościowe

2e.

Euro

z terminem pierwotnym do 1 roku włącznie

powyżej 1 roku do 2 lat włącznie

powyżej 2 lat

2x.	Waluty obce

z terminem pierwotnym do 1 roku włącznie

powyżej 1 roku do 2 lat włącznie

powyżej 2 lat

2t.	Waluty ogółem

z terminem pierwotnym do 1 roku włącznie

powyżej 1 roku do 2 lat włącznie

powyżej 2 lat

3.	Papiery z prawem do kapitału i udziały

w tym akcje notowane, z wytączeniem jednostek uczestnictwa FI i FRP

w tym jednostki uczestnictwa FI i FRP

4.	Finansowe instrumenty pochodne

5.	Aktywa niefinansowe (w tym środki trwałe)

6.	Pozostałe aktywa

ZOBOWIĄZANIA

7.	Zobowiązania z tytutu depozytów i kredytów

8.	Emisja jednostek uczestnictwa FI (1)

9.	Finansowe instrumenty pochodne

10.	Pozostałe zobowiązania

FI stosujące metodę zagregowaną przekazują dane dot. wszystkich rubryk, w tym czarnych i szarych.

FI stosujące metodę łączoną przekazują: (i) dane w rubrykach zazn. na czarno; (ii) informacje wskazane w tabeli 2 dla pap. wart., do których stosuje się metodę „papier po papierze”, oraz (iii) dane w rubrykach zaznaczonych na szaro dla pap. wart., do których nie stosuje się metody „papier po papierze”.

Tabela 2

Informacje przekazywane odrębnie dla poszczególnych rodzajów papierów wartościowych (wg metody „papier na papierze”)

Jeżeli stosowana jest metoda połączona, dane znajdujące się w polach poniższej tabeli przekazuje się dla każdego papieru wartościowego zaklasyfikowanego w jednej z następujących kategorii papierów wartościowych: „papiery wartościowe inne niż akcje”, „akcje i inne papiery udziałowe” oraz „wyemitowane jednostki uczestnictwa lub udziały w funduszach inwestycyjnych”, zgodnie z następującymi zasadami.

a)	Przekazanie danych znajdujących się w polu 1 jest obowiązkowe.

b)	Jeżeli właściwy KBC nie gromadzi od razu danych o transakcjach zgodnie z metodą s-b-s, przekazuje się dane znajdujące się w dwóch z trzech pól nr 2, 3 lub 4 (tzn. pola 2 i 3, pola 2 i 4 albo pola 3 i 4).

Jeżeli właściwy KBC od razu zbiera dane o transakcjach zgodnie z metodą s-b-s, przekazuje się także dane znajdujące się w następujących polach:

i)	pole 5 lub pola 6 i 7; oraz

ii)	pole 4 lub pola 2 i 3.

d)	Właściwy KBC może także domagać się od podmiotów składających sprawozdania przekazywania danych znajdujących się w polu nr 8.

Właściwy KBC może zdecydować, iż zbierane będą tylko dane znajdujące się w polu nr 2 w przypadkach wskazanych powyżej w lit. b) oraz lit. c) pkt (ii). W takim przypadku KBC jest zobowiązany do sprawdzenia i poinformowania EBC co najmniej raz do roku, czy jakość zagregowanych danych przekazywanych przez KBC, w tym częstotliwość i zakres wprowadzanych korekt, pozostają na niezmienionym poziomie.

Pole	Nazwa
1	Kod identyfikacyjny papieru wartościowego
2	Liczba jednostek lub zagregowana wartość nominalna
3	Cena
4	Wartość ogółem
5	Transakcje
6	Papiery wartościowe nabyte (aktywa) lub wyemitowane (pasywa)
7	Papiery wartościowe zbyte (aktywa) lub umorzone (pasywa)
8	Waluta rejestracji papieru wartościowego

Tabela 3

Korekty z tytułu aktualizacji wyceny lub transakcje

Dane kwartalne

A.	Instytucje krajowe

B.	Institucje pozostałych uczestniczących państw csłonkowskich

C.	Reszta świata

D.	Nieklasyfikowane sektorowo

MIF

Instytucje inne niż MIF – Ogółem

MIF

Instytucje inne niż MIF – Ogółem

w tym nieuczestniczące państwa członkowskie

w tym USA

w tym Japonia

Instytucje rządowe i samorządowe

Pozostałe sektory

Instytucje rządowe i samorządowe

Pozostałe sektory

Ogółem

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego i pomocnicze instytucje finansowe (str. 123 + str. 124)

Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (str. 125)

Przedsiębiorstwa (str. 11)

Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (str. 14 + str. 15)

Ogółem

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego i pomocnicze instytucje finansowe (str. 123 + str. 124)

Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (str. 125)

Przedsiębiorstwa (str. 11)

Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (str. 14 + str. 15)

AKTYWA

1.	Należności z tytułu depozytów i kredytow

2.	Dtużne papiery wartościowe

2e.

Euro

z terminem pierwotnym do 1 roku włącznie

powyżej 1 roku do 2 lat włącznie

powyżej 2 lat

2x.	Waluty obce

z terminem pierwotnym do 1 roku włącznie

powyżej 1 roku do 2 lat włącznie

powyżej 2 lat

2t.	Waluty ogółem

z terminem pierwotnym do 1 roku włącznie

MINIMUM

powyżej 1 roku do 2 lat włącznie

MINIMUM

powyżej 2 lat

MINIMUM

3.	Papiery z prawem do kapitału i udziały

MINIMUM

w tym akcje notowane, z wytączeniem jednostek uczestnictwa FI i FRP

MINIMUM

w tym jednostki uczestnictwa FI i FRP

MINIMUM

4.	Finansowe instrumenty pochodne

MINIMUM (3)

5.	Aktywa niefinansowe (w tym środki trwałe)

MINIMUM (3)

6.	Pozostałe aktywa

ZOBOWIĄZANIA

7.	Zobowiązania z tytutu depozytów i kredytów

8.	Emisja jednostek uczestnictwa FI (2)

MINIMUM

9.	Finansowe instrumenty pochodne

MINIMUM (3)

10.	Pozostałe zobowiązania

FI stosujące metodę zagregowaną przekazują dane dot. wszystkich oznaczonych jako „MINIMUM”. KBC mogą rozszerzyć te wymogi na rubryki czarne i na szare niezawierające oznaczenia „MINIMUM”.

FI stosujące metodę tączoną przekazują: (i) dane w rubrykach czarnych oznaczonych jako „MINIMUM”; (ii) dane w rubrykach szarych ozn. jako „MINIMUM” dla pap. wart., do których nie stosuje się metody „papier po papierze”, oraz (iii) jeżeli właściwy KBC zbiera bezpośrednio dane o transacjach zgodnie z metodą „papier po papierze” – informacje wskazane w tabeli 2 dla pap. wart., do których stosuje się metodę „papier po papierze”.

KBC mogą rozszerzyć te wymogi na: (i) czarne rubryki nieoznaczone jako „MINIMUM”; oraz (ii) szare rubryki niezwierające oznaczenia „MINIMUM” dla pap. wart., do których nie stosuje się metody „papier po papierze”.

Tabela 4

Stany; Korekty z tytułu aktualizacji wyceny lub transakcje

Dane miesięczne

A.	Instytucje krajowe

B.	Instytucje pozostałych uszestniczących państw członkowskich

C.	Reszta świata

D.	Nieklasyfikowane sektorowo

MIF

Instytucje inne niż MIF

MIF

Instytucje inne niż MIF

Ogółem

Instytucje rządowe i samorządowe

Pozostałe sektory

Instytucje rządowe i samorządowe

Pozostałe sektory

Ogółem

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego i pomocnicze instytucje finansowe (str. 123 + str. 124)

Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (str. 125)

Przedsiębiorstwa (str. 11)

Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (str. 14 + str. 15)

Ogółem

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego i pomocnicze instytucje finansowe (str. 123 + str. 124)

Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (str. 125)

Przedsiębiorstwa (str. 11)

Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (str. 14 + str. 15)

ZOBOWIĄNIA

8.	Emisja jednostek uczestnictwa FI

(1) Jeżeli podmiot sprawozdający nie ma możliwości bezpośredniego określenia statusu rezydenta oraz przynależności sektorowej, przekazuje dane na podst. posiadanych informacji. W przypadku akcji na okaziciela informacje mogą być zbierane od MIF lub PIPF nie będących funduszami inwestycyjnymi (zgodnie z art. 2 ust. 2 i par. 3 części 2 załącznika I do niniejszego rozporządzenia).

(2) Jeżeli podmiot sprawozdający nie ma możliwości bezpośredniego określenia statusu rezydenta oraz przynależności sektorowej, przekazuje dane na podst. posiadanych informacji. W przypadku akcji na okaziciela informacje mogą być zbierane od MIF lub PIPF nie będących funduszami inwestycyjnymi (zgodnie z art. 2 ust. 2 i par. 3 części 2 załącznika I do niniejszego rozporządzenia).

(3) KBC mogą odstąpić od wymogu przekazywania przez FI danych z tej pozycji, jeżeli stany kwartalne podane w tabeli 1 stanowią mniej niż 5 % wyemitowanych jednostek uczestnictwa FI.

ZAŁĄCZNIK II

DEFINICJE

Część 1

Definicje instrumentów

Niniejsza tabela zawiera szczegółowy wystandaryzowany opis kategorii instrumentów przekształcanych przez KBC na kategorie stosowane na poziomie krajowym zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia (1). Definicje te odnoszą się do europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych we Wspólnocie (ESA 95).

TABELA A

Definicje kategorii instrumentów aktywów i zobowiązań FI

KATEGORIE AKTYWÓW

Kategoria

Opis najważniejszych cech

1.	Należności z tytułu depozytów i kredytów

Dla celów sprawozdawczych ta pozycja obejmuje środki pożyczone przez FI pożyczkobiorcom, niestwierdzone dokumentami lub w formie pojedynczego dokumentu (nawet jeżeli stały się zbywalne). Obejmuje ona aktywa w formie depozytów:

—

depozyty złożone w MIF:

a)	depozyty przenaszalne: depozyty (w walucie krajowej lub obcej), które mogą być w każdej chwili zamienione na gotówkę lub przeniesione za pomocą czeku, polecenia przelewu, zapis debetowy lub w inny podobny sposób, bez żadnych istotnych ograniczeń lub opłat (ESA 95, par. 5.42–5.44),

inne depozyty: wszelkie aktywa będące depozytami innymi niż depozyty przenaszalne. Inne depozyty nie mogą być użyte do dokonania płatności w dowolnym momencie oraz nie jest możliwa ich zamiana na gotówkę lub depozyty przenaszalne bez istotnych ograniczeń lub opłat. Ta podkategoria obejmuje depozyty terminowe i depozyty oszczędnościowe (ESA 95, par. 5.45–5.49),

—	niezbywalne papiery wartościowe Dłużne papiery wartościowe, które nie są zbywalne i nie są przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych (patrz również: „kredyty i pożyczki w obrocie”),

—	kredyty i pożyczki w obrocie Kredyty, które faktycznie stały się zbywalne, klasyfikuje się w pozycji aktywów „należności z tytułu depozytów i kredytów”, pod warunkiem, że nadal będą miały formę pojedynczego dokumentu i, co do zasady, będą przedmiotem obrotu jedynie okazjonalnie,

—

należności z tytułu operacji z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu

Zapis przeciwstawny do gotówki wypłaconej w zamian za papiery wartościowe nabyte przez FI po danej cenie z jednoczesnym wyraźnym przyrzeczeniem odsprzedania tych samych (lub podobnych) papierów wartościowych po ustalonej cenie w ustalonej dacie przyszłej (patrz: kategoria 7)

Pozycja ta obejmuje również banknoty i monety denominowane w euro i walutach obcych, znajdujące się w obiegu i wykorzystywane powszechnie do dokonywania płatności

2.	Dłużne papiery wartościowe

Dłużne papiery wartościowe, które są zbywalne i zazwyczaj są przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych lub mogą być rozliczane na rynku oraz które nie dają posiadaczowi żadnych praw własności w stosunku do ich emitenta.

Pozycja ta obejmuje:

—	papiery wartościowe (stwierdzone dokumentami bądź nie) dające ich posiadaczowi bezwarunkowe prawo do stałego lub umownie ustalonego dochodu w formie płatności kuponowych i/lub określonej stałej kwoty w określonym terminie (terminach) lub począwszy od daty wskazanej w momencie emisji,

—	zbywalne kredyty i pożyczki, które zostały zamienione na dużą liczbę jednakowych dokumentów i mogą być przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych (patrz także: „kredyty i pożyczki w obrocie” w kategorii 1),

—	zadłużenie podporządkowane w formie dłużnych papierów wartościowych,

—

aby zachować spójność ze sposobem traktowania operacji z przyrzeczeniem odkupu, papiery wartościowe pożyczane w ramach operacji pożyczek papierów wartościowych pozostają w bilansie pierwotnego właściciela (i nie należy ich przenosić do bilansu tymczasowego nabywcy), w sytuacji, w której transakcja odwrotna została wyraźnie przyrzeczona, a nie jest jedynie możliwą do zrealizowania opcją (patrz także: kategoria 7).

Dla dłużnych papierów wartościowych wymagany jest podział terminowy według zapadalności w momencie emisji (termin pierwotny), czyli ustalony z góry okres życia instrumentu finansowego, przed upływem którego nie może nastąpić jego umorzenie

3.	Papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały

Papiery wartościowe reprezentujące prawa własności w przedsiębiorstwach lub quasi-przedsiębiorstwach. Takie papiery wartościowe, ogólnie rzecz biorąc, uprawniają posiadaczy do udziału w zyskach przedsiębiorstw lub quasi-przedsiębiorstw oraz do udziału w ich funduszach własnych w przypadku likwidacji. Kategoria ta obejmuje cztery główne podkategorie:

—	jednostki uczestnictwa FI i FRP,

—	akcje notowane, z wyłączeniem jednostek uczestnictwa FI i FRP,

—	akcje nienotowane, z wyłączeniem jednostek uczestnictwa FI i FRP: akcje, które nie są notowane (ESA 95, par. 5.90–5.93),

—	inne papiery z prawem do kapitału: wszelkie formy papierów udziałowych nieuwzględnionych w powyższych podkategoriach (ESA 95, par. 5.94 i 5.95)

3a.	Papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały, w tym notowane, z wyłączeniem jednostek uczestnictwa FI i FRP

Akcje, których ceny są notowane na uznanych giełdach papierów wartościowych lub innego rodzaju rynkach wtórnych (ESA 95, par. 5.90–5.93)

3b.	Papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały, w tym jednostki uczestnictwa FI i FRP

Ta pozycja aktywów obejmuje jednostki uczestnictwa emitowane przez FI i FRP uwzględnione na listach FI i MIF sporządzonym dla celów statystycznych.

FRP są przedsiębiorstwami wspólnego inwestowania, których jednostki uczestnictwa są, pod względem płynności, bliskimi substytutami depozytów oraz które inwestują głównie w instrumenty rynku pieniężnego, i/lub jednostki uczestnictwa FRP, i/lub inne przenaszalne instrumenty dłużne z terminem pozostałym do zapadalności do jednego roku włącznie, i/lub depozyty bankowe, i/lub które przynoszą stopę zwrotu zbliżoną do stóp procentowych instrumentów rynku pieniężnego. Definicja FRP znajduje się w rozporządzeniu (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13) dotyczącym skonsolidowanego bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych.

Definicja FI znajduje się w art. 1 niniejszego rozporządzenia

4.	Finansowe instrumenty pochodne

Zgodnie z istniejącymi międzynarodowymi normami statystycznymi finansowe instrumenty pochodne mające określoną wartość rynkową powinny być, co do zasady, wykazywane w bilansie. Instrumenty pochodne mają określoną wartość rynkową, jeżeli są przedmiotem obrotu na rynku zorganizowanym, tj. giełdach, lub w sytuacji, w której mogą być regularnie rozliczane na rynkach pozagiełdowych.

W tej pozycji wykazuje się dane o następujących finansowych instrumentach pochodnych:

—	opcje – zbywalne i rynku pozagiełdowego,

—

warranty,

—	futures posiadające wartość rynkową, tzn. będące przedmiotem obrotu lub takie, dla których istnieje inny instrument pochodny będący przedmiotem obrotu na rynku, oraz

—	swapy posiadające wartość rynkową, tzn. będące przedmiotem obrotu lub takie, dla których istnieje inny instrument pochodny będący przedmiotem obrotu na rynku.

Finansowe instrumenty pochodne wykazywane w bilansie ujmuje się według ich wartości rynkowej, którą stanowi aktualna cena rynkowa lub jej bliski ekwiwalent („fair value” – wartość racjonalna ekonomicznie).

Instrumenty pochodne ujmuje się w bilansie w ujęciu brutto. Poszczególne kontrakty na instrumenty pochodne, których wartość rynkowa brutto jest dodatnia, wykazuje się po stronie aktywów bilansu, natomiast kontrakty, których wartość rynkowa brutto jest ujemna – po stronie pasywów bilansu. Przyszłe zobowiązania brutto z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne nie powinny być wykazywane w bilansie. Zgodnie z różnymi metodami wyceny, finansowe instrumenty pochodne mogą być wykazywane w ujęciu netto. Jeżeli dostępne są tylko wielkości netto lub pozycje są wykazywane według wartości innej niż rynkowa, należy przekazać dane z takimi wartościami

5.	Aktywa niefinansowe (w tym środki trwałe)

Pozycja ta obejmuje:

—	inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe (np. lokale, inne budynki i budowle oraz budynki niemieszkalne) oraz aktywa o wyjątkowej wartości (np. metale szlachetne), oraz

—	niefinansowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne do wielokrotnego wykorzystania przez FI w okresie dłuższym niż jeden rok. Obejmują one grunty i budynki zajmowane przez FI, jak również sprzęt, oprogramowanie i pozostałą infrastrukturę

6.	Pozostałe aktywa

Jest to pozycja rezydualna po stronie aktywnej bilansu, zdefiniowana jako „aktywa nieuwzględnione w innych pozycjach”. W ramach tej pozycji KBC mogą także wymagać następujących dalszych podziałów:

—	odsetki od depozytów i kredytów,

—	odsetki od dłużnych papierów wartościowych,

—	naliczony czynsz z budynków,

—	należności niezwiązane z podstawową działalnością FI

ZOBOWIĄZANIA

Kategoria

Opis najważniejszych cech

7.	Zobowiązania z tytułu depozytów oraz kredytów

Kwoty należne wierzycielom od FI, inne niż te wynikające z emisji zbywalnych papierów wartościowych. Pozycja ta obejmuje:

—	kredyty: kredyty i pożyczki udzielone sprawozdającemu FI, niestwierdzone dokumentami lub w formie pojedynczego dokumentu (nawet jeżeli stały się zbywalne),

—

operacje z udzielonym przyrzeczeniem odkupu: zapis przeciwstawny do gotówki otrzymanej w zamian za papiery wartościowe/złoto zbyte przez FI po danej cenie z jednoczesnym wyraźnym przyrzeczeniem odsprzedania tych samych (lub podobnych) papierów wartościowych/złota po ustalonej cenie w ustalonej dacie przyszłej. Kwoty otrzymane przez FI w zamian za papiery wartościowe/złoto przekazane osobie trzeciej („nabywcy tymczasowemu”) klasyfikuje się w pozycji „umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu”, w sytuacji, w której transakcja odwrotna została wyraźnie przyrzeczona, a nie jest jedynie możliwą do zrealizowania opcją. Oznacza to, że w czasie operacji FI zachowują efektywny (ekonomiczny) tytuł własności bazowych papierów wartościowych/złota. W tym zakresie przeniesienie prawnego tytułu własności nie jest odpowiednim kryterium dla ustalenia sposobu traktowania operacji z przyrzeczeniem odkupu. Jeżeli nabywca tymczasowy sprzeda papiery wartościowe/złoto otrzymane w ramach operacji z przyrzeczeniem odkupu, sprzedaż tę ujmuje się jako transakcję bezwarunkową, której przedmiotem są papiery wartościowe/złoto, i zapisuje w bilansie nabywcy tymczasowego jako wartość ujemną w portfelu papierów wartościowych/złota.

Trzy poniższe warianty operacji z przyrzeczeniem odkupu mają strukturę spełniającą warunki uznania ich za zabezpieczone pożyczki. Dlatego też kwoty otrzymane przez FI (w zamian za papiery wartościowe/złoto tymczasowo przeniesione na osobę trzecią) klasyfikuje się w pozycji „operacje z udzielonym przyrzeczeniem odkupu”:

—	kwoty otrzymane w zamian za papiery wartościowe/złoto tymczasowo przeniesione na osobę trzecią w formie umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu,

—	kwoty otrzymane w zamian za papiery wartościowe/złoto tymczasowo przeniesione na osobę trzecią w formie pożyczek obligacji (za zabezpieczeniem gotówkowym),

—	kwoty otrzymane w zamian za papiery wartościowe/złoto tymczasowo przeniesione na osobę trzecią w formie umowy sale/buy-back

8.	Jednostki uczestnictwa FI

Jednostki uczestnictwa, w tym w formie kapitału zakładowego, emitowane przez FI wymienione na liście FI sporządzonej dla celów statystycznych. Pozycja ta obejmuje całkowitą wartość zobowiązań członków stosunku do uczestników FI. W pozycji tej uwzględnia się również środki pochodzące z nierozdzielonych świadczeń oraz środków zarezerwowanych przez sprawozdające FI na pokrycie prawdopodobnych przyszłych płatności i zobowiązań.

W rozumieniu niniejszego rozporządzenia:

—	„imienne jednostki uczestnictwa FI” oznaczają jednostki uczestnictwa FI, w odniesieniu do których, zgodnie z przepisami prawa krajowego, prowadzi się rejestr posiadaczy obejmujący informacje o ich statusie rezydentów oraz przynależności sektorowej,

—	„jednostki uczestnictwa FI na okaziciela” oznaczają jednostki uczestnictwa FI, w odniesieniu do których nie prowadzi się rejestru posiadaczy, lub prowadzony rejestr nie obejmuje informacji o ich statusie rezydentów oraz przynależności sektorowej

9.	Finansowe instrumenty pochodne

Patrz: kategoria 4

10.	Pozostałe zobowiązania

Jest to rezydualna pozycja po stronie pasywnej bilansu, zdefiniowana jako „zobowiązania nieuwzględnione w innych pozycjach”.

W ramach tej pozycji KBC mogą wymagać następujących dalszych podziałów:

—	emisja dłużnych papierów wartościowych Dłużne papiery wartościowe emitowane przez FI, które są zwykle instrumentami zbywalnymi i zazwyczaj są przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych lub mogą być rozliczane na rynku, oraz które nie dają ich posiadaczowi żadnych praw własności w stosunku do emitenta,

—	odsetki od kredytów i depozytów otrzymanych,

—	zobowiązania niezwiązane z podstawową działalnością FI (zobowiązania w stosunku do dostawców, podatki, wynagrodzenia, składki na ubezpieczenie społeczne itd.),

—	rezerwy na zobowiązania wobec osób trzecich (świadczenia emerytalne, dywidenda itd.),

—	pozycje netto związane z pożyczkami papierów wartościowych bez zabezpieczenia gotówkowego,

—	kwoty netto do zapłaty związane z przyszłymi rozliczeniami transakcji, których przedmiotem są papiery wartościowe

Część 2

Definicje atrybutów papierów wartościowych, do których stosuje się metodę „papier po papierze”

TABELA B

Definicje atrybutów papierów wartościowych, do których stosuje się metodę „papier po papierze”

Pole	Opis
Kod identyfikacyjny papieru wartościowego	Kod jednoznacznie identyfikujący papier wartościowy. Może to być kod ISIN lub inny kod identyfikacyjny podany w instrukcji KBC
Liczba jednostek lub zagregowana wartość nominalna	Liczba jednostek papieru wartościowego lub zagregowana wartość nominalna, jeżeli obrót tym papierem jest prowadzony w ujęciu kwotowym, a nie w jednostkach
Cena	Cena jednostkowa papieru wartościowego lub procent zagregowanej wartości nominalnej, jeżeli obrót tym papierem jest prowadzony w ujęciu kwotowym, a nie w jednostkach. Cena jest z reguły ceną rynkową lub jest do niej zbliżona. KBC mogą również wymagać wykazywania w tej pozycji wartości naliczonych odsetek
Wartość ogółem	Wartość całkowita papieru wartościowego. Jeżeli obrót danym papierem jest prowadzony w jednostkach, wartość ta jest równa iloczynowi liczby papierów wartościowych i ceny jednostkowej. Jeżeli obrót danym papierem jest prowadzony w ujęciu kwotowym, a nie w jednostkach, wówczas wartość ta jest równa iloczynowi zagregowanej wartości nominalnej i ceny wyrażonej jako jej procent. Wartość ogółem jest, co do zasady, równa wartości rynkowej lub jest do niej zbliżona. KBC mogą również wymagać wykazywania w tej pozycji wartości naliczonych odsetek
Transakcje	Suma zakupów pomniejszona o sprzedaże (papiery wartościowe po stronie aktywów) lub emisje pomniejszone o umorzenia (papiery wartościowe po stronie zobowiązań) papieru wartościowego rejestrowanego według wartości transakcji
Papiery wartościowe zakupione (aktywa) lub wyemitowane (zobowiązania)	Suma zakupów (papiery wartościowe po stronie aktywów) lub emisji (papiery wartościowe po stronie zobowiązań) papieru wartościowego rejestrowanego według wartości transakcji
Papiery wartościowe sprzedane (aktywa) lub umorzone (zobowiązania)	Suma sprzedaży (papiery wartościowe po stronie aktywów) lub umorzeń (papiery wartościowe po stronie zobowiązań) papieru wartościowego rejestrowanego według wartości transakcji
Waluta rejestracji papieru wartościowego	Kod ISO lub jego odpowiednik waluty, w której wyrażono cenę i/lub wartość papieru wartościowego

Część 3

Definicje sektorów

Standardem klasyfikacji sektorów jest ESA 95. Identyfikacji partnerów operacji mających siedzibę na terytorium uczestniczących państw członkowskich dokonuje się według przynależności do sektorów, zgodnie z listą FI i MIF do celów statystycznych oraz zgodnie z informacją na temat statystycznej klasyfikacji klientów przedstawioną w wydanej przez EBC Instrukcji sektoryzacji w statystyce monetarnej oraz instytucji i rynków finansowych. Informacja na temat klasyfikacji statystycznej klientów.

TABELA C

Definicje sektorów

Sektor

Definicja

MIF

Będące rezydentami krajowe banki centralne, instytucje kredytowe zdefiniowane w prawie wspólnotowym oraz inne instytucje finansowe, których działalność polega na przyjmowaniu depozytów i/lub bliskich substytutów depozytów od podmiotów innych niż MIF oraz udzielaniu kredytów i/lub inwestowaniu w papiery wartościowe na własny rachunek (przynajmniej w sensie ekonomicznym) (rozporządzenie (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13))

2.	Instytucje rządowe i samorządowe

Będące rezydentami jednostki, których działalność polega głównie na wytwarzaniu towarów i usług nierynkowych, przeznaczonych do spożycia indywidualnego i zbiorowego i/lub na redystrybucji dochodu narodowego i dóbr (ESA 95, par. 2.68–2.70)

3.	Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego i pomocnicze instytucje finansowe

Przedsiębiorstwa i quasi-przedsiębiorstwa finansowe (z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalnych), których działalność polega głównie na pośrednictwie finansowym polegającym na zaciąganiu zobowiązań w formie innej niż gotówka, depozyty i/lub bliskie substytuty depozytów od jednostek instytucjonalnych innych niż MIF lub rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe (ESA 95, par. 2.53–2.56). Do podsektora tego zalicza się również pomocnicze instytucje finansowe obejmujące wszystkie przedsiębiorstwa i quasi-przedsiębiorstwa finansowe, które głównie prowadzą pomocniczą działalność finansową (ESA 95, par. 2.57–2.59). Do zakresu tej definicji należą FI w rozumieniu niniejszego rozporządzenia

4.	Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne

Przedsiębiorstwa i quasi-przedsiębiorstwa finansowe, których działalność polega głównie na pośrednictwie finansowym będącym konsekwencją podziału ryzyka (ESA 95, par. 2.60–2.67)

5.	Przedsiębiorstwa

Przedsiębiorstwa i quasi-przedsiębiorstwa niezajmujące się pośrednictwem finansowym, których główną działalnością jest wytwarzanie towarów rynkowych i usług niefinansowych (ESA 95, par. 2.21–2.31)

6.	Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych

Osoby fizyczne lub grupy osób będące konsumentami i producentami towarów i usług niefinansowych wyłącznie na użytek własny oraz producentami towarów rynkowych oraz usług niefinansowych i finansowych, pod warunkiem, że ich działalność nie jest tożsama z działalnością quasi-przedsiębiorstw. Do podsektora tego zalicza się instytucje niekomeryjne działające na rzecz gospodarstw domowych, których działalność polega głównie na wytwarzaniu towarów i usług nierynkowych przeznaczonych dla konkretnych grup gospodarstw domowych (ESA 95, par. 2.75–2.88).

(1) Tzn. niniejsze tabele nie są wykazami poszczególnych instrumentów finansowych.

ZAŁĄCZNIK III

KOREKTY Z TYTUŁU ZMIAN WYCENY LUB TRANSAKCJE

Rzeczywista populacja sprawozdawcza jest zobowiązana do przekazywania danych o korektach z tytułu aktualizacji wyceny lub transakcjach w sposób zgodny z postanowieniami art. 7 niniejszego rozporządzenia. Jeżeli rzeczywista populacja sprawozdawcza przekazuje dane o korektach z tytułu aktualizacji wyceny, dane te powinny obejmować korekty wyceny spowodowane zmianami cen i kursów walut lub tylko zmianami cen w okresie sprawozdawczym, z zastrzeżeniem uprzedniej zgody właściwego KBC. Jeżeli korekta z tytułu aktualizacji wyceny obejmuje jedynie zmiany związane ze zmianami cen, właściwy KBC gromadzi niezbędne dane, uwzględniające co najmniej strukturę walutową w podziale na funty szterlingi, dolary amerykańskie, jeny japońskie oraz franki szwajcarskie, w celu uzyskania informacji na temat zmian spowodowanych zmianami kursów walut.

Termin „transakcje finansowe” odnosi się do transakcji, które są rezultatem tworzenia, likwidacji lub przeniesienia prawa własności aktywów lub zobowiązań finansowych. Transakcje te mierzy się jako różnice między stanami na koniec okresów sprawozdawczych, z których usuwa się efekty zmian spowodowanych wpływem „korekt z tytułu aktualizacji wyceny” (spowodowanych zmianami cen i kursów walut) oraz „reklasyfikacji i innych korekt”. W celu wyliczenia transakcji EBC wymaga informacji statystycznych mających postać korekt obejmujących „reklasyfikacje i inne korekty” oraz „aktualizację wyceny wyniku tytułu zmian cen i kursów walut”. Transakcje finansowe zasadniczo powinny być zgodne z wymogami ESA 95, ale mogą od nich odbiegać z uwagi na praktyki przyjęte w danym kraju.

Termin „aktualizacja wyceny z tytułu zmian cen i kursów walut” odnosi się do zmian wyceny aktywów i zobowiązań spowodowanych zmianami cen aktywów i zobowiązań i/lub zmianami kursów walut, które mają wpływ na wyrażone w euro wartości aktywów i zobowiązań denominowanych w walutach obcych. Korekta z aktualizacji cen aktywów/zobowiązań odnosi się do zmian wyceny aktywów/zobowiązań powstających w wyniku zmian cen, według których rejestruje się lub zbywa/nabywa aktywa/zobowiązania. Aktualizacje cen obejmują zachodzące w czasie zmiany wartości stanów na koniec okresu spowodowane zmianami wartości bazowej, według której są one rejestrowane, tj. zyski/straty z tytułu aktywów. Zmiany kursów walut w stosunku do euro zachodzące pomiędzy okresami sprawozdawczymi powodują zmiany wartości aktywów/zobowiązań denominowanych w walutach obcych a wyrażanych w euro. Jako że zmiany te odpowiadają zyskom/stratom z tytułu aktywów i nie wynikają z transakcji finansowych, ich efektów nie należy uwzględniać w danych dotyczących transakcji. Zasadniczo, „aktualizacje wyceny z tytułu zmian cen i kursów walut” obejmują również zmiany wyceny wynikające z transakcji, których przedmiotem są aktywa/zobowiązania, tj. zrealizowane zyski/straty; w tym względzie stosowane są jednak różne praktyki na szczeblu krajowym.

ZAŁĄCZNIK IV

WYMOGI MINIMALNE OBOWIĄZUJĄCE RZECZYWISTĄ POPULACJĘ SPRAWOZDAWCZĄ

W celu realizacji wymogów sprawozdawczości statystycznej EBC, podmioty sprawozdające zobowiązane są do przestrzegania następujących wymogów minimalnych.

1. Wymogi minimalne w zakresie przekazywania danych:

a)	dane powinny być przekazywane do KBC na czas i w terminach wyznaczonych przez KBC,

b)	postać i format sprawozdań statystycznych powinny być zgodne z wymaganiami technicznymi w zakresie sprawozdawczości ustalonymi przez KBC,

c)	podmioty sprawozdające wyznaczają osobę(-y) do kontaktu,

d)	należy przestrzegać specyfikacji technicznych w zakresie sposobu przekazywania danych do KBC, oraz

w przypadku przekazywania danych według metody „papier po papierze”, podmioty sprawozdające na żądanie KBC są zobowiązane do przekazywania dodatkowych informacji (np. nazwy emitenta, daty emisji) niezbędnych do identyfikacji papierów wartościowych, których kody identyfikacyjne są błędne lub nie są powszechnie dostępne.

2. Normy minimalne w zakresie dokładności

dane statystyczne powinny być poprawne:

—	wszystkie warunki liniowe powinny być spełnione (aktywa i pasywa muszą się bilansować, podpozycje muszą sumować się do kwot ogółem itd.), oraz

—	dane powinny być spójne w czasie;

b)	podmioty sprawozdające powinny dysponować informacjami na temat wydarzeń wynikających z dostarczonych danych;

c)	informacje statystyczne powinny być pełne; istniejące luki powinny być wskazane, wyjaśnione wobec KBC oraz ewentualnie uzupełnione w możliwie szybkim terminie;

d)	informacje statystyczne nie powinny mieć luk ciągłych i strukturalnych;

e)	przy technicznym przesyłaniu danych, podmioty sprawozdające powinny uwzględniać wymiary i znaki dziesiętne ustalone przez KBC; oraz

f)	przy technicznym przesyłaniu danych, podmioty sprawozdające powinny przestrzegać zasad zaokrąglania określonych przez KBC.

3. Normy minimalne w zakresie zgodności pojęciowej:

a)	informacje statystyczne powinny być zgodne z definicjami i klasyfikacjami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu;

b)	w przypadku rozbieżności w stosunku do tych definicji i klasyfikacji, podmioty sprawozdające powinny – tam, gdzie to właściwe – regularnie monitorować i oceniać różnice pomiędzy definicjami zastosowanymi a definicjami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu; oraz

c)	podmioty sprawozdające powinny być w stanie wyjaśnić rozbieżności pomiędzy dostarczonymi danymi a danymi z poprzednich okresów.

4. Normy minimalne w zakresie trybu wprowadzania korekt

Należy przestrzegać zasad i procedur w zakresie trybu wprowadzania korekt określonych przez EBC i KBC. Do korekt innych niż korekty standardowe należy dołączać noty wyjaśniające.

Góra