EUR-Lex Πρόσβαση στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Επιστροφή στην αρχική σελίδα του EUR-Lex

Το έγγραφο αυτό έχει ληφθεί από τον ιστότοπο EUR-Lex

Έγγραφο 31998O0010

Κατευθυντήρια γραμμή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 3ης Νοεμβρίου 1998 σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 52 του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ/1998/NP10)

ΕΕ L 55 της 24.2.2001, σ. 69 έως 70 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

Νομικό καθεστώς του εγγράφου Ισχύει

ELI: http://data.europa.eu/eli/guideline/1998/10/oj

31998O0010

Κατευθυντήρια γραμμή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 3ης Νοεμβρίου 1998 σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 52 του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ/1998/NP10)

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 055 της 24/02/2001 σ. 0069 - 0070


ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

της 3ης Νοεμβρίου 1998

σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 52 του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

(ΕΚΤ/1998/ΝΡ10)

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (εφεξής καλούμενη "συνθήκη") και ιδίως το άρθρο 105Α παράγραφος 1, καθώς και τα άρθρα 12.1, 14.3 και 52 του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (εφεξής καλούμενου "καταστατικό"),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Το ευρώ θα καταστεί το νόμισμα των συμμετεχόντων κρατών μελών από την 1η Ιανουαρίου 1999. Το άρθρο 109Λ παράγραφος 4 της συνθήκης απαιτεί από το Συμβούλιο της ΕΕ να θεσπίσει τις συναλλαγματικές ισοτιμίες που καθορίζονται αμετάκλητα για τα νομίσματα των κρατών μελών χωρίς παρέκκλιση και με τις οποίες αμετάκλητες ισοτιμίες θα τα αντικαταστήσει το ευρώ. Οι εθνικές νομισματικές μονάδες θα αποτελούν υποδιαιρέσεις του ευρώ με βάση με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Το άρθρο 52 του καταστατικού εξουσιοδοτεί το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσει ότι τα τραπεζογραμμάτια που εκφράζονται σε νομίσματα με αμετάκλητα καθορισμένες ισοτιμίες ανταλλάσσονται από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες στην αντίστοιχη άρτια ισοτιμία τους.

(2) Σκοπός του άρθρου 52 του καταστατικού είναι να εξασφαλίσει έναν υψηλό βαθμό υποκαταστασιμότητας μεταξύ των εθνικών νομισματικών μονάδων, μετά τη θέσπιση των συναλλαγματικών ισοτιμιών που αναφέρονται στο άρθρο 109Λ παράγραφος 4 της συνθήκης. Προς το σκοπό αυτό, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ εξασφαλίζει ότι κάθε εθνική κεντρική τράπεζα είναι προετοιμασμένη να ανταλλάσσει, στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, κάθε τραπεζογραμμάτιο που αποτελεί νόμιμο χρήμα και που εκδίδεται από την εθνική κεντρική τράπεζα άλλου κράτους μέλους χωρίς παρέκκλιση, έναντι τραπεζογραμματίων τα οποία έχει εκδώσει η ίδια.

(3) Το άρθρο 52 του καταστατικού παραμένει σε ισχύ έως το τέλος της μεταβατικής περιόδου, όπως αυτή ορίζεται στην έκτη περίπτωση τον άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 974/98 του Συμβουλίου, της 3ης Μαΐου 1998, για την εισαγωγή του ευρώ(1) (μεταβατική περίοδος). Με το τέλος της μεταβατικής περιόδου, η ανταλλαγή των τραπεζογραμματίων άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών θα αντιμετωπίζεται σε συνάρτηση με τη μετάβαση στο ευρώ ως νόμιμο χρήμα.

(4) Οι εθνικές κεντρικές τράπεζες εξασφαλίζουν ότι τα τραπεζογραμμάτια άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών μπορούν είτε να ανταλλάσσονται έναντι εθνικών τραπεζογραμματίων και κερμάτων ευρώ είτε, βάσει της οικείας εθνικής νομοθεσίας, να πιστώνονται σε λογαριασμό. Οι εθνικές κεντρικές τράπεζες εξασφαλίζουν ότι τα τραπεζογραμμάτια άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών ανταλλάσσονται έναντι των εθνικών τραπεζογραμματίων και κερμάτων στην άρτια ισοτιμία τους. Οι εθνικές κεντρικές τράπεζες υποχρεούνται να παρέχουν οι ίδιες τις σχετικές υπηρεσίες ή να ορίζουν αντιπρόσωπο, ο οποίος παρέχει τις εν λόγω υπηρεσίες για λογαριασμό τους.

(5) Σύμφωνα με τα άρθρα 12.1 και 14.3 του καταστατικού, οι κατευθυντήριες γραμμές της ΕΚΤ αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του κοινοτικού δικαίου,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΓΡΑΜΜΗ:

Άρθρο 1

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας κατευθυντήριας γραμμής:

- με τον όρο "τραπεζογραμμάτια άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών" νοούνται τα τραπεζογραμμάτια, τα οποία εκδίδει μία εθνική κεντρική τράπεζα και τα οποία προσκομίζονται για ανταλλαγή σε άλλη εθνική κεντρική τράπεζα ή στον ορισμένο από αυτή αντιπρόσωπο,

- με τον όρο "ανταλλαγή τραπεζογραμματίων άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών" νοείται η ανταλλαγή τραπεζογραμματίων που αποτελούν νόμιμο χρήμα, τα οποία εκδίδει μία εθνική κεντρική τράπεζα και τα οποία προσκομίζονται σε άλλη εθνική τράπεζα ή στον ορισμένο από αυτή αντιπρόσωπο, για ανταλλαγή έναντι των εθνικών τραπεζογραμματίων και κερμάτων αυτής ή έναντι κεφαλαίων που έχουν πιστωθεί σε λογαριασμό,

- με τον όρο "ΕθνΚΤ" νοούνται οι εθνικές κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών που έχουν υιοθετήσει το ενιαίο νόμισμα, σύμφωνα με τη συνθήκη,

- με τον όρο "άρτια ισοτιμία" νοείται η ισοτιμία που προκύπτει από τις θεσπιζόμενες από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης συναλλαγματικές ισοτιμίες, δυνάμει τον άρθρου 109Λ παράγραφος 4 της συνθήκης, χωρίς να υφίσταται διαφορά μεταξύ των "τιμών αγοράς και πώλησης",

- με τον όρο "συμμετέχοντα κράτη μέλη" νοούνται όλα τα κράτη μέλη που έχουν υιοθετήσει το ενιαίο νόμισμα σύμφωνα με τη συνθήκη,

- με τον όρο "μεταβατική περίοδος" νοείται η περίοδος που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 1999 και τελειώνει στις 31 Δεκεμβρίου 2001.

Άρθρο 2

Υποχρέωση ανταλλαγής στην άρτια ισοτιμία

1. Οι ΕθνΚΤ εξασφαλίζουν, οι ίδιες ή διά του ορισμένου από αυτές αντιπροσώπου, ότι σε ένα τουλάχιστον σημείο της εθνικής τους επικράτειας τα τραπεζογραμμάτια άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών μπορούν είτε να ανταλλάσσονται έναντι εθνικών τραπεζογραμματίων και κερμάτων είτε, όταν ζητείται, να πιστώνονται σε λογαριασμό τηρούμενο στο ίδρυμα που πραγματοποιεί την ανταλλαγή, εφόσον η εθνική νομοθεσία προβλέπει τέτοια δυνατότητα - και στις δύο περιπτώσεις στην αντίστοιχη άρτια ισοτιμία τους.

2. Οι ΕθνΚΤ μπορούν να περιορίζουν τον αριθμό ή/και τη συνολική αξία των τραπεζογραμματίων άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών που θα είναι προετοιμασμένες να δέχονται για κάθε συγκεκριμένη συναλλαγή ή στο διάστημα μίας οποιασδήποτε ημέρας.

Άρθρο 3

Ανταλλάξιμα τραπεζογραμμάτια

Τα τραπεζογραμμάτια άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών, τα οποία είναι ανταλλάξιμα δυνάμει της παρούσας κατευθυντήριας γραμμής της ΕΚΤ, δεν πρέπει να παρουσιάζουν σημαντικό βαθμό φθοράς. Ειδικότερα, δεν πρέπει να αποτελούνται από περισσότερα από δύο συνενωμένα τμήματα του αυτού τραπεζογραμματίου ή να έχουν φθαρεί από αντικλεπτικό μηχανισμό.

Άρθρο 4

Υποβολή εκθέσεων

Αρχίζοντας από τον Ιούλιο του 1999, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΚΤ υποβάλλει στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ, μία φορά ετησίως, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας κατευθυντήριας γραμμής.

Άρθρο 5

Τελικές διατάξεις

Η παρούσα κατευθυντήρια γραμμή αρχίζει να ισχύει την εναρκτήρια ημερομηνία της μεταβατικής περιόδου. Πάντως, κάθε ΕθνΚΤ γνωστοποιεί στην ΕΚΤ, το αργότερο την 1η Δεκεμβρίου 1998, τα μέσα, βάσει των οποίων προτίθεται να συμμορφωθεί προς το περιεχόμενο της παρούσας κατευθυντήριας γραμμής.

Η παρούσα κατευθυντήρια γραμμή εφαρμόζεται στο σύνολο των τραπεζογραμματίων άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών, που προσκομίζονται για ανταλλαγή δυνάμει του άρθρου 52 του καταστατικού πριν από το τέλος της μεταβατικής περιόδου.

Η παρούσα κατευθυντήρια γραμμή απευθύνεται στις εθνικές κεντρικές τράπεζες των συμμετεχόντων κρατών μελών.

Φρανκφούρτη επί Μάιν, 3 Νοεμβρίου 1998.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ

Willem F. Duisenberg

(1) ΕΕ L 139 της 11.5.1998, σ. 1.

Επάνω